دولت ها در تمامی کشورهای پیشرفته سالانه مقادیر زیادی پول به عنوان مالیات از شهروندان دریافت می کنند. هیچ حکومتی بدون اخذ مالیات نمی تواند از عهده مخارج و هزینه های عمومی خود برآید و به وظایفش عمل کند.
مالیات ممکن است مستقیماً به خود دولت و یا بطور غیر مستقیم پرداخت شود.
پولی که به عنوان مالیات از مردم اخذ می گردد، صرف هزینه های عمومی دولت مثل ساختن بیمارستان ها، مدارس، دانشگاه ها و جاده ها، اجرای قانون، ایجاد نظم و حفاظت از مرزها می شود.
میزان مالیات در کشورهای مختلف متفاوت است. در ژاپن ۲۶ درصد، در آمریکا ۳۱ درصد، در انگلیس ۳۶ درصد و در سوئد ۵۰ درصد درآمد ملی را مالیات تشکیل داده است. دلیل این اختلاف، میزان دخالت دولت در محدوده خدمات و کالاها و همچنین میزان کمک دولت به بیماران، بیکاران، سالمندان و معلولین است.
مالیات ها هر سال نسبت به سال قبل افزایش می یابند؛ زیرا افزایش جمعیت، امکانات بیشتری را می طلبد. علاوه بر این به دلیل تورم، ارزش پول رایج کاهش می یابد و در نتیجه میزان مالیات ها نیز بیشتر می شود.
در اکثر کشورها سقف خاصی برای پرداخت مالیات وجود دارد. اگر درآمد شخص کمتر از این سقف باشد، از پرداخت مالیات معاف می شود. اما اگر درآمد او از آن حد بیشتر باشد، باید مالیات بپردازد. هرچه درآمد بیشتر شود، میزان مالیات پرداختی نیز بیشتر می شود.
